A është e vërtetë që ka më shumë infeksione në mesin e të vaksinuarve?
Ajo e “vaksinimi është i padobishëm, ka shumë infeksione edhe midis të vaksinuarve” është një nga temat e preferuara të atyre që kanë zgjedhur të shtyjnë vaksinimin anti-Covid për një kohë të pacaktuar (ose kurrë). Teza bazohet në një paradoks të njohur për epidemiologët: kur vaksinimet në popullatë arrijnë nivele të larta, numri absolut i infeksioneve, shtrimeve në spital dhe vdekjeve mund të jetë i ngjashëm midis vaksinuarve dhe të pa vaksinuarve.
Sidoqoftë, ne po flasim për numrin absolut, dhe jo – siç do të ishte e saktë të bëhej – incidenca (raporti midis numrit të rasteve dhe popullsisë totale). Nëse marrim në konsideratë përqindjen e rasteve midis vaksinuar dhe të pavaksinuar, menjëherë vërejmë efektin e jashtëzakonshëm mbrojtës të vaksinave nga infeksionet, shtrimet në spital dhe vdekjet.
Vaksinat anti-Covid, si të gjitha vaksinat, nuk mbrojnë 100% (por, nëse marrim parasysh raste të rënda dhe vdekje, ato afrohen shumë). Siç specifikohet në faqen e internetit të Istituto Superiore di Sanità, “vaksinimi anti-COVID-19, nëse kryhet cikli i plotë i vaksinimit, mbron 88% nga infeksioni, 94% nga shtrimi në spital, 97% nga shtrimi në spital në kujdesin intensiv dhe 96 % nga një rezultat fatal i sëmundjes “. Një numër i caktuar i rasteve me madhësi të ndryshme edhe midis të vaksinuarve është i parashikueshëm, megjithëse në një masë shumë të kufizuar krahasuar me popullatën e pavaksinuar, ende të ndjeshme ndaj virusit.
Ndërsa efekti i vaksinave bëhet më i dukshëm, infeksionet në popullatën e përgjithshme zvogëlohen dhe kjo mund të bëjë që rastet e pakta të infeksioneve në mesin e vaksinuarve të duken më të shumta.
Në popullatat me mbulim shumë të lartë të vaksinimit, kjo mund të çojë në situata në të cilat numri absolut i rasteve midis vaksinuarve është i ngjashëm ose më i lartë se numri i përgjithshëm i rasteve midis të pa vaksinuarve. Është një paradoks i diktuar nga fakti që shumica e popullsisë është vaksinuar, dhe për këtë arsye është normale që, duke pasur parasysh që pritet ende ndonjë sëmundje, mund të ketë edhe më shumë në grupin më të madh.
Për më tepër, siç shpjegon ISS, “sistemet e mbikëqyrjes nuk i bëjnë të dukshme rastet e sëmundjes që shmangen nga vaksinimi, por zbulojnë vetëm ata që sëmuren pavarësisht vaksinimit”. Me fjalë të tjera, rastet e Covid të shmangura falë vaksinave bëjnë më pak statistika – dhe më pak lajme – sesa ato që ndodhën pavarësisht vaksinave. Nëse braktisim numrat absolutë dhe mendojmë në lidhje me incidencën, menjëherë del se raporti midis numrit të rasteve të Covid dhe popullatës së vaksinuar është rreth dhjetë herë më i ulët se ai i pranishëm tek të pavaksinuarit, dhe, për këtë arsye, se vaksinimi është jashtëzakonisht efektiv.
Sigurisht, sa më shumë që virusi qarkullon – për shkak të mbulimit jo të plotë të popullatës ose braktisjes së kufizimeve të diktuara nga një ndjenjë e rremë e sigurisë – aq më shumë ka të ngjarë që infeksionet të ndodhin edhe tek njerëzit e vaksinuar me një sistem imuniteti më pak reaktiv ose të me probleme shëndetësore të mëparshme, ose që zgjidhen variante më rezistente ndaj vaksinave. Mënyra e vetme për të bërë një pengesë kolektive kundër virusit është të vaksinoheni: ose pengesa do të zbehet nga të gjitha anët. (FOCUS)
Edel Strazimiri / SCAN
*Material i përgatitur nga portali SCAN. Ripublikimi mund të bëhet vetëm kundrejt citimit të autorësisë dhe burimit origjinal.