Bumerangu i ndotjes nga panelet fotovoltaike!

Panelet fotovoltaike konsiderohen si një nga opsionet më miqësore me mjedisin për marrjen e energjisë elektrike, pasi të instalohen atyre u nevojitet vetëm rrezet e diellit për të funksionuar. Megjithatë, kjo teknologji mund të provojë të jetë një bumerang ndotjeje për rreziqet e mos riciklimit të paneleve diellore, të cilat duhet të zëvendësohen pas një jetëgjatësie mesatare prej rreth 25 vjetësh.

Bazuar në një punë të vitit 2020 mbi analizën e ciklit jetësor të kësaj teknologjie, deri në vitin 2050 do të ketë rreth 78 miliardë tonë mbeturina që rrjedhin nga asgjësimi i paneleve fotovoltaike: një problem që do të kapërcehej lehtësisht nëse materialet e përdorura mund të nxirren dhe ripërdorur – por për fat të keq riciklimi nuk duket të jetë një zgjidhje e zbatueshme për momentin.

Një nga problemet kryesore është se elektronika e një paneli fotovoltaik përbëhet nga komponentë të ngjitur ose salduar së bashku, duke e bërë thyerjen dhe copëzimin e materialeve të pashmangshme gjatë asgjësimit; për më tepër, materialet më interesante për t’u rikuperuar janë të shpërndara në sasi të vogla për të gjithë tabelën elektronike, dhe për këtë arsye janë shumë problematike për t’u rikuperuar, nëse jo duke përdorur metoda shumë ndotëse dhe padyshim joetike.

Një dizajn dhe infrastruktura më funksionale e aftë për të përpunuar dhe ricikluar produktin në fund të jetës së tij do të ishte zgjidhja: nëse do të mund të nxirrnim materialet e ripërdorshme nga panelet diellore, do të rikuperonim rreth 15 miliardë dollarë dhe do të mund të prodhonim dy miliardë panele diellore të reja. Përfitimit ekonomik do t’i shtonim edhe atë mjedisor: 70% e emetimeve të gazeve serrë lidhen në fakt me nxjerrjen, prodhimin dhe përdorimin e mallrave.

E ashtuquajtura ekonomi rrethore, e cila siguron, ndër të tjera, riciklimin dhe ripërdorimin e mallrave dhe materialeve, është thelbësore për garantimin e një të ardhmeje në këtë planet: vazhdimi i nxjerrjes dhe konsumit, eliminimi total i asaj që kemi përfunduar duke përdorur, nuk është një zgjidhje praktike. Në vitin 2020, u nxorën 100 miliardë ton materiale të ndryshme dhe vetëm 8.6% u ricikluan: është e kotë të mendosh për teknologji të qëndrueshme, si ato të paneleve diellore, nëse në fund të jetës së tyre këto produkte hidhen në landfill – jo për të përmendur se, me këtë ritëm, mineralet bazë do të kushtojnë më shumë se sa mund të përballojnë shumica e njerëzve. FCS

Edel Strazimiri / SCAN

*Material i përgatitur nga portali SCAN. Ripublikimi mund të bëhet vetëm kundrejt citimit të autorësisë dhe burimit origjinal.