Opinion/ Boris Johnson është përfaqësuesi i më të keqes nga klasa sunduese angleze!

Në Bruksel, zyrtarët që kujtojnë Boris Xhonsonin nga ditët e tij atje (nga viti 1989 deri 1994) janë të hutuar. I njohur si një “buffoon”, ai është burimi i shumë kujtimeve të dhimbshme. Biri i një ish-eurokrati dhe anëtari të Parlamentit Europian, bëri përshtypje si shpikësi i “Euromyth”, një zhanër gazetarësh, tani i quajtur ‘lajme të rreme’. Me mbështetjen e redaktorëve të tij duket se ai me padurim ka paraqitur gabim ngjarjet ose madje ka krijuar krejtësisht histori për të portretizuar Komisionin Europian si një përbindësh burokratik që bën vetëm propozime absurde. Siç ka thënë ai vet njëherë: “Nuk duhet të lejosh faktet të të ndalojnë së bëri një lajm të mirë”.

Për shumë njerëz në kontinent, Johnson ishte mbetet, simbol i asaj që është më e keqja në elitën angleze (jo britanike): arrogant, cinik, ksenofob dhe mjaft i sigurt për epërsinë e tij kulturore. Në këtë pikë të fundit, krejtësisht në kundërshtim me imazhin popullor që Johnson kërkon të promovojë, ai erdhi në pushtet si jashtëzakonisht i mprehtë dhe i mirë-lexuar, dhe ndillte zili te shumë kolegë të tij evropianë. Një gazetar spanjoll ka një kujtim të Johnson në një aeroplan duke lexuar një libër në greqishten e lashtë. Në ditët kur frëngjishtja ishte gjuha e vetme e autorizuar në operacionin e shtypit të BE-së, Johnson bëri një pyetje në latinisht. Kur Johnson ishte në një konferencë shtypi nuk kishte asnjëherë një moment qetësie.

Në terma njerëzorë, ai nuk e fshehu dilentatizmin e tij. Mbi të gjitha, ai ishte vazhdimisht në vëzhgim  e sipër për një histori të mirë. Me një zë të lulëzuar ai do të pyeste në mënyrë të përsëritur: “Kush është lajmi më i mirë sot?”

Megjithëse dukej krejtësisht i guximshëm, ai s’ishte kurrë ideologu i vijës së ashpër që e përshkruante BE-në si rrënja e të gjitha të këqijave. Përkundrazi: thjesht një njeri me parim të vogël, i kënaqur nga gjithçka dhe i pashqetësuar për pasojat e shkrimeve të tija. Bekuar me një ndjenjë të madhe humori, ai nuk kishte vështirësi të heshtte edhe kritikët më të ashpër.

Në fund të fundit, si mund të kundërshtosh dikë që zotëron kontroll mbi shumëçka dhe nuk ka aspak iluzione mbi një profesion që e praktikon vetëm për të fituar avantazhe? Në këtë drejtim ai ishte krejtësisht i suksesshëm. Ai arriti të sjellë një ndryshim të përhershëm në mediat britanike, jo vetëm në shtypin konservator, të etur për të kopjuar suksesin e tij, “Euromyth”, një formë gazetarie që përfundimisht hapi rrugën e Brexit.

Që ky fëmijë i përkëdhelur, i cili qëndron si një foshnjë dhe ka vetëm dobësi tek bindjet e veta politike, do të rritet në pushtet, i jep partnerëve të Britanisë së Madhe përshtypjen se fundi është afër. Kjo duket se do të jetë akti përfundimtar i një drame politike të nisur nga shoku i Johnson, David Cameron, kur zgjodhi të organizonte një referendum mbi anëtarësimin britanik në BE. Paaftësia për të zbatuar votën zgjedhësve tani e ka bërë Mbretërinë e Bashkuar qesharake në syrin ndërkombëtar.

Përfundimisht, Johnson është mishërimi i klasës sunduese britanike, të cilët në përpjekjen e tyre për pushtet janë të lumtur të rrezikojnë cinikisht të ardhmen e vendit të tyre dhe jetesën e bashkëqytetarëve të tyre. Por Johnson mund të sjellë dhe rritje të pasurive të tyre, ai është shumë i paparashikueshëm.

Shumë në Bruksel besojnë se ai është i aftë për çdo lëvizje, madje edhe të shkojë mbrapa dhe të rrotullohet, nëse ai mendon se mund të shndërrohet në avantazhin e tij personal. Në fund të fundit, para se të bëhej një nga dritat kryesore në fushatën e Brexit, ai ishte për një kohë të gjatë kundër idesë së largimit të Mbretërisë së Bashkuar nga BE.

Burimi: Bloomberg

DOSTI BANUSHI – SCAN

*Material i përgatitur nga portali SCAN. Ripublikimi mund të bëhet vetëm kundrejt citimit të autorësisë dhe burimit origjinal.