Por çfarë Koronavirusi? Nëse doni të kuptoni lëvizjet e Bankës Qendrore Europiane, mjafton të ‘hidhni’ një sy nga Suedia!
Mendoni se çdo lëvizje e ardhshme e institucioneve shtetërore botërore do të varen nga fenomeni i Koronavirusit? Jo, nëse doni të kuptoni se si do të sillet konkretisht Banka Qendrore Eoropiane në muajt në vazhdim, është ndoshta më mirë të hidhni një sy në atë që po ndodh në Suedi, sesa në Kinë. Ky koncept vjen nga Jim Leaviss, drejtuesi i ekipit të bonove të investimeve M&G, i takuar nga Il Sole 24 Ore në Milano ditët e fundit dhe bazohet në një arsyetim mjaft të thjeshtë. Riksbank, banka qendrore e Stokholmit, në fakt ka lëvizur kundër trendit prej tashmë një viti, duke u rikthyer sërish rritjen e normave negative për t’i çuar ato në zero. Nëse rezultatet ekonomike e dëshmojnë si duhet, presioni ndaj Presidentes Christine Lagarde për të normalizuar politikën monetare të BQE-së gjithashtu do të rritet në përputhje me rrethanat.
Një bast divergjent për suedezët
Duke krahasuar grafikët, shifra që në të vërtetë tërheq vëmendjen menjëherë është ajo e 20 Dhjetorit të vitit 2018 kur Riksbank u kthye të rriste normën e Repo (norma e rifinancimit të bankës) nga -0.50% në -0.25%, veprim i përsëritur saktësisht një vit më vonë, në fund të vitit 2019 kur kostoja e parave u kthye në zero pas pothuajse tre vjetësh normash negative interesi. Në të njëjtën kohë, rendimenti i depozitave bankare (ai që BQE në vend të kësaj e uli nga -0.40% në -0.50% shtatorin e kaluar dhe i cili mundet akoma të bjerë dhe më poshtë) u rrit në Suedi nga -1.25% në – 0.10%.
BQE viktimë e “Sindromës së Stokholmit”
Dhe është pikërisht mbi këtë divergjencë që mosmarrëveshja për Eurotower mund të përqendrohet, madje edhe më shumë sepse BQE është e angazhuar deri në fund të vitit në një rishikim të linjave strategjike me të cilat ajo drejton politikën e saj monetare. “Nëse Suedia tregon shenja të forcimit ekonomik në muajt e ardhshëm do të jetë një lojë e lehtë për mbështetësit e kësaj teorie të argumentojnë se normat negative janë sinjali që gjërat nuk po shkojnë mirë dhe qenë vend të kësaj ngritja e tyre tregon të kundërtën, duke i dhënë kështu më shumë presion bordit,” paralajmëron Leaviss, duke sugjeruar në këtë eventualitet “që të blihen euro dhe shitur obligacione europiane, sepse rendimentet ka të ngjarë të rriten më vonë gjatë vitit”. Me fjalë të tjera, në vend të koronavirusit, duhet të shqetësohemi më shumë rreth “sindromës së Stokholmit”.
Timoni kalon nga bankat qendrore në politikë
Në përgjithësi, duke folur për vitin 2020 dhe duke e krahasuar atë me vitin që përfundoi, menaxheri M&G merr parasysh se si kemi kaluar nga një periudhë në të cilën tregjet dhe performanca e tyre u mbizotëruan nga vendimet e bankave qendrore, drejt një periudhe ku timoni rrezikon të kalojë në duart e elementëve të tjerë. Tema politike, mbi të gjitha, me garën për Shtëpinë e Bardhë filloi zyrtarisht dje zgjedhjet e brendshme të Demokratëve në shtetin e Iowa, SHBA, për të kushtëzuar në mënyrë të pashmangshme listat e aksioneve dhe obligacioneve.
“E gjithë kjo në mënyrë të pashmangshme do të përkthehet në një paqëndrueshmëri më të lartë se ajo që është regjistruar gjatë vitit 2019, e cila, për më tepër, ishte shumë minimale”, vëren Leaviss, i cili fton të jemi më selektiv kur bëhet fjalë për të investuar në të ardhura fikse. “Obligacionet ofrojnë akoma shumë fusha që mund të zgjidhen në mënyrë mbrojtëse në këtë periudhë, në veçanti obligacione qeveritare me cilësi të mirë ose obligacione në monedha të nënvlerësuara siç është monedha japoneze Yen”, thotë menaxheri. Dhe nëse koronavirusi do të frenonte ekonominë globale dhe jo vetëm Kinën apo Azinë, paralajmëron Leaviss, pasoja më logjike për tregjet do të ishte “jeta e gjatë obligacioneve”! (ilsole24ore)
Edel Strazimiri / SCAN
*Material i përgatitur nga portali SCAN. Ripublikimi mund të bëhet vetëm kundrejt citimit të autorësisë dhe burimit origjinal.