Programi Covax nuk do të arrijë dot objektivat e tij për vitin 2021: Përse?!

Programi ndërkombëtar Covax ishte menduar të shpërndajë dy miliardë doza vaksinash anti-covid në vendet më të varfra deri në vitin 2021, por është larg qëllimit.

Vendet e pasura fitojnë në garën për të vaksinuar kundër virusit Covid. Pavarësisht premtimeve për bashkëpunim për të ndihmuar njerëzit me më pak fat, programet e dozës së tretë të vaksinave në disa vende tregojnë se ky rregull zbatohet: Shtetet dhurojnë vetëm dozat e vaksinës që kanë mbetur. Ky është realiteti i ashpër, i bërë i qartë nga avancimi i ngadalshëm i programit Covax, CEPI, Gavi, OBSH dhe UNICEF për ndarjen e vaksinave me vendet më të varfra për të cilat po flitet aq shumë këto ditë, me rastin e Asamblesë së Përgjithshme të Kombeve të Bashkuara.

Sipas vlerësimeve fillestare të OBSH -së, Covax duhet të kishte shpërndarë dy miliardë doza deri në fund të vitit 2021, një objektiv i largët duke pasur parasysh ritmin aktual: aktualisht, më pak se 300 milion doza janë shpërndarë në vendet më të varfra të të gjithë botës. Me Italinë për shembull, e cila ishte zotuar të dhuronte 15 milionë doza deri në fund të vitit 2021, tani është vetëm në 2.4 milionë.

Një nga frenat e mëdha në programin Covax, sipas një artikulli në The Conversation, ishte ndalesa në eksportin e vaksinave të vendosura nga India në fund të marsit, në përpjekje për të përballuar një valë të dytë shumë të fuqishme duke përshpejtuar fushatën kombëtare të vaksinimit : që atëherë, vendi eksportoi vetëm 20 milionë doza në Covax, me rezultatin që tre doza për njëqind persona u administruan në vendet e Botës së Tretë, krahasuar me 120 % në vendet e industrializuara perëndimore.

Por fajësimi i Indisë për të gjithë fajin nuk është i saktë: është e kuptueshme të dëshirosh të përparosh fushatën e vaksinimit në vendin tënd, para se t’u japësh doza atyre që nuk mund ta përballojnë atë. India ka një popullsi shumë të madhe dhe duhet të vaksinojë rreth një miliard qytetarë në moshë madhore: supozohet se mund të arrijë imunizimin deri në fund të vitit, por ndërkohë, tani për tani, vetëm 206 milionë kanë marrë dozën e dyfishtë të njerëzve, e barabartë me 15% të popullsisë.

Situata është krejt e ndryshme në Europë, ku pothuajse 72% e të rriturve kanë përfunduar ciklin e vaksinimit. Këtu, të flasësh për dozën e tretë është e parakohshme, sipas OBSH-së, e cila ka kërkuar vazhdimisht shtyrjen e dozave të përforcimit deri në fund të vitit 2021. Por apeli i saj ra në vesh të shurdhër: në mes të shtatorit Izraeli kishte administruar tashmë tre milionë dozat e treta, nga 6.5 milion të vaksinueshme, dhe një dozë e katërt është nxjerrë tashmë; në Itali doza e tretë filloi më 20 shtator, por tani për tani i kufizuar në lëndët më të brishta.

Drejtori i OBSH -së, Tedros Ghebreyesus, kërkoi të mos përkeqësojë pabarazitë dhe të presë, për dozën e tretë, derisa secili vend të ketë vaksinuar të paktën 40% të popullsisë: atë që nuk duket se është e qartë për vendet perëndimore, që ato të vazhdojnë për të menduar për imunitetin e tyre, është se lënia e lirë e qarkullimit të virusit është kundër produktive për të gjithë. Sa më shumë të përhapet SARS-CoV-2, aq më shumë të pësojë mutacion, aq më shumë ka të ngjarë të shfaqet një variant i ri që i shmanget vaksinave. Me pak fjalë, nëse nuk duam të jemi altruistë, të paktën duhet të jemi të zgjuar. FOCUS

Edel Strazimiri / SCAN

*Material i përgatitur nga portali SCAN. Ripublikimi mund të bëhet vetëm kundrejt citimit të autorësisë dhe burimit origjinal.