Pse BE duhet të veprojë shpejt dhe fuqishëm kundër Bjellorusisë?
Udhëheqësit e Bashkimit Evropian shpesh tallen për shprehjet e pakuptimta të shqetësimit kur përballen me regjimet më të ashpra të botës. Këtë herë ka qenë ndryshe. Pasi autoritetet Bjelloruse detyruan një aeroplan komercial që fluturonte të dielën midis dy qyteteve evropiane, duke përdorur një kërcënim bombe për të nxjerrë një gazetar disident, kishte zemërim. Brenda pak më shumë se një dite, BE kishte këshilluar linjat e saj ajrore për të anashkaluar vendin.
Kjo ishte e gjitha për t’u lavdëruar dhe e nevojshme. Pakujdesia e një rrëmbimi të mbështetur nga shteti kërkoi një përgjigje të jashtëzakonshme. Tani 27 vendet anëtare të bëjnë fuqizojnë dhe shpejtojnë kërcënimet e tyre.
Ngjarjet lëvizën me shpejtësi këtë javë sepse Presidenti Alexander Lukashenko pati fatin e keq të caktojë veprimtarinë e tij piratike pak para një samiti të planifikuar tashmë të liderëve të BE. Por tërbimi zbehet me kohën. Kundërshtimet rriten dhe veprimi ulet. Ekziston rreziku që veprimet kundër Rusisë, e cila mbështet udhëheqësin Bjellorus, të ngatërrohen në mënyrë të padobishme edhe në këtë çështje.
BE dëshiron t’i imponojë një dhimbje domethënëse ndaj një sistemi stalinist që punon pa u ndëshkuar në zemrën e Evropës – por gjithashtu duhet të bëjë presion për lirimin e Raman Pratasevich, ish-kryeredaktor 26-vjeçar i opozitës popullore Telegram Nexta, si dhe për lirinë e më shumë se 400 të burgosurve të tjerë politikë që lëngojnë në burgjet Bjelloruse.
Së pari, duhet të pranohet që ndërsa kufizimet e ajrit janë izoluese dhe të kushtueshme për një shtet pa dalje në det (dhe për ata që përpiqen të shpëtojnë prej tij), ato nuk janë një zëvendësim i gjobave zyrtare, të cilat deri më tani kanë qenë të kufizuara. Shtimi i personelit dhe mbështetësve kryesorë në atë listë sanksionesh është një hap, por mund të duhet kohë pasi duhet të bëhen lidhje të qarta me abuzimet më flagrante të regjimit.
Është e vërtetë që shtrydhja financiare e Lukashenkos do ta shtyjë atë më tej drejt Rusisë, por nuk ka asnjë skenar alternativ nën të cilin ai do të fitohet nga mosveprimi. Plus, perspektiva e varësisë së mëtejshme nga Vladimir Putin nuk është e pëlqyeshme për një autokrat që vlerëson fuqinë dhe sovranitetin e tij. Të bëhesh udhëheqës i një krahine ruse mbetet një perspektivë joshëse.
Tjetra, është thelbësore që të mos përzihen veprimet kundër Rusisë me lëvizjet kundër Bjellorusisë. Po, mbështetja e Putinit ka qenë një litar shpëtimi për Lukashenkon. Por nuk ka prova të qarta se Rusia ishte e përfshirë drejtpërdrejt në shenjtorët e së Dielës dhe konfuzioni tani jo vetëm që do të bashkonte Moskën dhe Minskun por gjithashtu do ta bënte më të mundshme që vendet anëtare të BE-së më miqësore me Kremlin të vonojnë masat ndëshkuese. Dobësimi i regjimit financiar tashmë imponon kosto të konsiderueshme për Moskën.
Sanksionet gjithashtu nuk funksionojnë vetëm. Në këtë rast, kjo do të thotë që BE duhet të rrisë mbështetjen e saj për media të pavarura, shoqërinë civile brenda Bjellorusisë dhe opozitën e mërguar. Premtimet e mbështetjes ekonomike për një Bjellorusi më demokratike mund të ndihmojnë gjithashtu në ndikimin e atyre që janë në krye. Dhe sigurisht që ka vend për veprime të SHBA për të mbështetur të gjitha këto masa evropiane.
Çelësi tani është ruajtja e vrullit.
Burimi: Bloomberg Opinion/SCAN
*Material i përgatitur nga portali SCAN. Ripublikimi mund të bëhet vetëm kundrejt citimit të autorësisë dhe burimit origjinal.