Revolucioni i ri bankar -Në betejën “tradicionali kundër dixhitalit” do fitojë konsumatori!
“Vetëm 8% e klientëve amerikanë ndërrojnë bankën në një vit të caktuar, pavarësisht se shpërngulja nga një shtet nënkupton ndërrimin e bankës. Në Britani, ku licencat bankare janë në nivel kombëtar, vetëm 4% e bëjnë këtë”.
“Në rastin e Alibaba, shitësit me pakicë në rrjet nuk kanë qëllim fillestar që të ofrojnë shërbime financiare, por logjika e tregtisë “online” i çon ato në këtë drejtim”.
Bankierët ndodhen në një periudhë të transformimit. Për një matematikan, transformimi nënkupton zhvendosjen në hapësirë, ndryshimin në përmasë apo rrotullimin e një trupi gjeometrik. Për bankierët, është paraja ajo që po lëviz dhe jo vetëm në hapësirë, por edhe në kohë. Ata pranojnë depozita afatshkurtra nga njerëzit dhe e ofrojnë këtë para drejt huamarrësve për periudha afatgjata, bashkojnë aktive për të reduktuar rreziqet dhe i shesin këto te investitorët dhe, në një proces jo shumë popullor për personat jashtë bankave, kthejnë kreditin që kanë zgjatur në kohë në aktive te reja, që mund të jepen përsëri hua. I gjithi ky, është një proces që mbështet ekonominë. Por shpeshherë, personat e zakonshëm neglizhohen gjatë këtij procesi. Megjithatë, rrjetet gjigante të degëve dhe bankomatëve si dhe garancitë shtetërore që mbrojnë paratë, kanë bërë që konsumatorët të shkojnë të sigurt drejt bankave. Sipas Kevin Travis, ekzekutivit të firmës financiare, Novantas, në shumë vende përfshirë Britaninë, bankat përqëndrohen kryesisht te huamarrësit e mëdhenj të korporatave. Ndërrimi i bankës është diçka e rrallë. Sipas Novantas, vetëm 8% e klientëve amerikanë ndërrojnë bankën në një vit të caktuar, pavarësisht se shpërngulja nga një shtet nënkupton ndërrimin e bankës. Në Britani, ku licencat bankare janë në nivel kombëtar, vetëm 4% e bëjnë këtë. Sipas bankave, kjo ndodh prej provave se klientët janë të kënaqur. Megjithatë, sipas kreut të firmës britanike të konsulencës për bankingun dixhital, 11:FS, Jason Bates, është më saktë të thuhet se klientët nuk kanë ndonjë alternativë më të mirë. “Njerëzit preferonin taksitë përpara se të shfaqej Uber. Më pas, krejt rastësisht, ata nuk dëshironin të qëndronin nëpër rrugë duke thirrur taksitë”, tha Bates. Bankat dixhitale (neobanks) i’a kanë dalë të fitojnë miliona klientë fare lehtë. Sondazhet vjetore të pagesave dixhitale të kompanisë McKinsey, tregonin më herët se bankat tradicionale ishin më të besueshme se firmat e teknologjisë. Tashmë, Amazon po konkurron ashpër me bankat. Sondazhe të tjera tregojnë se 2/3 e gjeneratës së re presin që firmat e teknologjisë të ndryshojnë mënyrën se si ofrohen shërbimet financiare.
Revolucioni që vjen nga teknologjia
Ngritja e kompanive të teknologjisë financiare (fintech) dhe bankingut dixhital (neobank), që veprojnë si treg për produktet e institucioneve të tjera, i kanë bërë bankat që të zgjedhin nëse do t’i lënë shërbimet ndaj klientëve tek firmat e reja, apo të konkurrojnë kokë më kokë. Bankat që ndërmarrin shërbime të rregulluara financiare për kompani të tjera, tregojnë se mund të funksionojë nëse fokusohen te produkti. Megjithatë, marzhet janë të ulëta. Sipas hulumtimeve, në bankingun me pakicë (retail), 70% e vlerës së aksionerëve gjenerohet zakonisht nga kanalet e shpërndarjes dhe marrëdhënies me klientët dhe vetëm 30%, nga manifaktura e produkteve. Nëse bankat tradicionale kërkojnë të luftojnë, do të humbasin marrëdhënien me klientin. Shumica e njerëzve vazhdojnë të hapin llogari kur janë të rinj në bankën e zgjedhur nga prindërit e tyre dhe kujdesi i bën që të qëndrojnë aty. Organet rregullatore zakonisht mbështesin bankat tradicionale, për shkak se shqetësohen te stabiliteti financiar nga ndryshimet e mëdha. Megjithatë, sipas analistëve, nuk do të ishte e zgjuar që bankat të varen vetëm te “inercia” e klientëve dhe te kujdesi i institucioneve rregullatore. Nëse alternativat janë tërheqëse, të dy këto faktorë do të zhbëhen. Përshtatja do të jetë e vështirë për bankat tradicionale, ndërkohë që klientët kanë shumë zgjedhje. Lojtarët e rinj kanë kosto më të ulëta e për rrjedhojë, ofrojnë më shumë vlerë.
Alibaba, shembulli që vjen nga Kina
Sipas rasteve në Kinë, këto kompani mund të ofrojnë kredi ndaj njerëzve dhe bizneseve të vogla, kredi që më parë nuk do të ishin përfituese. Përveç kësaj, shfaqja e këtyre lojtareve do të ulë kostot e llogarive dhe tarifat për produkte si overdraftet. Si në rastin e Alibaba, shitësit me pakicë në rrjet nuk kanë qëllim fillestar që të ofrojnë shërbime financiare, por logjika e tregtisë “online” i çon ato në këtë drejtim. Analizat e McKinsey tregojnë se, ndërsa një treg “online” ofron produkte që i përkasin shumë kategorive dhe fiton një pjesë tregu prej të paktën 15-20% në kategorinë bazë, atëherë tenton të zhvendoset te sektori i pagesave në rrejt. Platformat kineze tregojnë se si mund të ofrohen funksione financiare si pagesat, pa përfituar shumë, nëse kjo funksionon si një “grep” për huadhënien konsumatore dhe reklamimin e shërbimeve jofinanciare. Kjo është logjika pas spekulimeve se një gjigant perëndimor i teknologjisë si Amazon, mund të bashkohet me një bankë për të ofruar llogari korrente. Përfitimi për shitësin me pakicë do të ishte rritja e besnikërisë së konsumatorëve, apo ofrimi i llogarive me një tarifë mujore, sipas Brett King, autorit të “Bank 4.4: Banking Everywhere, Never at a Bank”. Te përfitimet mund të përfshihen edhe linjat e reja të kreditit, zbritjet ndaj blerjeve apo programe të shpërblimeve, që nxisin shitjet e kompanisë.
Konsumatori i pari
Shërbimet financiare do të kthehen së shpejti në kanale të zinxhirit të vlerës, që përmbajnë gjithashtu shërbime jofinanciare, sipas Brett King. Për shembull, kreditë hipotekare mund të bashkohen me “zinxhirin e blerjes së shtëpive”, të ofruar në një platformë që shfaq gjithashtu listime të pronave, sondazhe, transferime dhe largime nga shtëpia. Përfitimi më i madh për konsumatorët do të vijë nga ndryshimi i mënyrës së të menduarit te bankat, për detyrat që bëjnë. Sipas firmës hulumtuese Oliver Wyman, ajo që një bankë i ofron konsumatorit “retail” është një mënyrë për të ruajtur, shpenzuar dhe marrë hua paranë. Nuk ka qenë asnjëherë pjesë e detyrës që t’i ndihmojë ata që të vendosin nëse kredia apo pagesa e drejtpërdrejtë, do t’i bëjë ata më të gëzuar apo më të pasur. Zakonisht, nuk janë më të kënaqur me kredinë. Sipas një hulumtimi të Oliver Ëyman në tregun amerikan, 30% e atyre që kanë marrë kredi rrotulluese (revolving credit) janë penduar. Këto kredi mund të kenë qenë me norma tërheqese dhe mund të jenë ripaguar në kohë, por nuk shihet në këtë këndvështrim nga klientët, që shpresonin të mos kishin marrë hua. Kjo nuk është gjithashtu mënyra se si e sheh një bankë dixhitale që përpiqet të veprojë si një platformë për produkte financiare të palës së tretë. Për të bindur konsumatorët se po vepron në interesin e tyre, banka duhet të përpiqet më shumë, përtej shitjes së produkteve me norma të ulëta. Sfida më e madhe që lojtarët e rinj të industrisë po i shfaqin bankave tradicionale të botës së pasur, nuk janë kostot e ulëta apo përparësitë teknologjike, por është modeli i tyre i biznesit që vendos nevojat e konsumatorëve përpara.
KLEVIS LLAHA – SCAN MAGAZINE
*Material i përgatitur nga portali SCAN. Ripublikimi mund të bëhet vetëm kundrejt citimit të autorësisë dhe burimit origjinal.