Strategjitë kontradiktore të Francës dhe Suedisë për mbrojtjen nga pandemia COVID – 19

Për muaj me radhë, europianët kanë jetuar me masa invazive COVID – 19 që morën nga liria e gjithsecilit, aq sa njerëzit po lodhen nga koronavirusi dhe gjithçka që përfshin, sipas Organizatës Botërore të Shëndetit.

Ndërkaq, OBSH thotë se “lodhja COVID” për të cilët vendet raportojnë se shfaqet në popullatat e tyre, përbën një problem për shkak se zvogëlon mbështetjen e publikut për strategjitë e përgjigjes së pandemisë. Mungesa e mbështetjes paraqet një kërcënim serioz për përpjekjet për të kontrolluar përhapjen e virusit.

Qasja e Suedisë ndaj pandemisë ka qenë në kundërshtim me pjesën më të madhe të shteteve në botë, e lëre më pjesën tjetër të Europës – kur të tjerët si Franca dhe Italia urdhëruan mbyllje të rrepta kombëtare ndërsa virusi u përhap në mars, qeveria në Suedi nuk e bëri diçka të tillë.

Institucionet arsimore, dyqanet dhe restorantet u lanë të hapura dhe suedezët u fotografuan duke u shoqëruar në kafene apo në palestra. Por, a ka shërbyer strategjia e mbrojtjes së suedezëve nga “lodhja COVID”, ndërsa fqinjët europianë shqyrtojnë një mbyllje të dytë?

A ka funksionuar strategjia e Suedisë?

Disa e kanë mbajtur Suedinë si vendi që aplikoi teorinë e “imunitetit të tufave” – kur një pjesë e madhe e një komuniteti bëhet imun ndaj një sëmundjeje, duke bërë që përhapja e sëmundjes të kalojë nga një person te tjetri.

Kjo qasje ka krijuar shumë debate duke krijuar një ndarje mes komunitetit shkencor dhe atij mjekësor. Një grup prej 50 shkencëtarësh e mbi 100 anëtarë të tjerë janë bërë bashkë duke argumentuar se vdekjet për shkak të kësaj strategjie kanë qenë të shumta.

Vendi është i katërmbëdhjeti në botë sa i përket vdekjeve për 100.000 banorë (me përjashtim Andorrën dhe San Marinon), me Italinë, Mbretërinë e Bashkuar, Spanjën, Belgjikën, si të vetmet vende që renditen mbi të. Ndërsa mendojmë për shtresën më vulnerabël, rreth 7% e 14.000 banorë në shtëpitë e kujdesit në Stokholm humbën jetën për shkak të koronavirusit.

Çfarë kanë për të thënë francezët?

Qytetarët francezë në të gjithë vendin u vendosën nën një bllokim të rreptë për dy muaj në pranverë – për një periudhë, njerëzit u lejuan të dilnin vetëm për një orë në ditë në një rreze prej 1 km të shtëpive të tyre dhe gjobat u dhanë ata që u kapën duke shkelur rregullat.

Vendi, tani në grahmat e një rritjeje të dytë të virusit, ka forcuar edhe një herë kufizimet, me ndalimin e aktiviteteve në mbrëmje në Paris dhe disa qytete të tjera të mëdha.

Ndërsa afrohet dimri, efektiviteti i masave që autoritetet në secilin vend kanë zgjedhur të vendosin, do të vihet në provë, ndërsa popullsia franceze përballet me mundësinë e kufizimeve për të paktën disa muaj.

Lea Cailleau, një punëtore ndërkufitare që jeton në qendër të Lyon por punon në Zvicër thotë se francezët kanë më pak të ngjarë të vëzhgojnë masa mbrojtëse si distanca sociale gjysmë viti në pandemi.

“Njerëzit janë lodhur. Ne kemi ndaluar së jetuari. Baret dhe restorantet po mbyllen, ka rregulla të reja se kur gjërat duhet të mbyllen, po fillon të shkatërrojë francezët” shprehet ajo.

Cailleau shton se sjellja e njerëzve në Zvicër është shumë e ndryshme, por që qytetet janë gjithashtu më pak të populluara, gjë që e bën distancimin social më të lehtë.

Ajo mendon se francezët kanë nevojë për rregulla të rrepta që të vihen në vend që ata të respektojnë:

“Popullsia Franceze është ajo që kërkon revolucion, kështu që nëse vendosen rregulla, ne do të kërkojmë t’i shtyjmë ata, t’i sfidojmë. Është një forcë të vendit tonë por edhe një dobësi të madhe ” e mbyll ajo.

Burimi origjinal: Euronews

Përshtati në shqip: SCAN

*Material i përgatitur nga portali SCAN. Ripublikimi mund të bëhet vetëm kundrejt citimit të autorësisë dhe burimit origjinal.