Studimi: Reduktoni kaloritë me 15% për të qëndruar të rinj
Hulumtimet e reja sugjerojnë se reduktimi i kalorive me 15% për dy vjet mund të ngadalësojë procesin metabolik që mund të çojë në plakjen dhe për tu mbrojtur nga sëmundjet që lidhen me moshën. Për afro një viti, për sa i përket dietave të kalorive të reduktuar, pjesëmarrësit e studimit panë se si normat e tyre metabolike ranë ndjeshëm. Por ulja e këtyre normave vazhdoi të bjerë edhe për dy vite rresht si dhe çoi në një rënie të përgjithshme të stresit oksidativ, një proces që lidhet me diabetin, kancerin, sëmundjen e Alzheimerit dhe kushtet e tjera të lidhura me moshën.
“Zvogëlimi i marrjes së kalorive siguron përfitime shëndetësore për të gjithë njerëzit pavarësisht nga gjendja e tyre shëndetësore”, tha Leanne M. Redman, autori kryesor i studimit dhe një profesor i asociuar në Pennington Biomedical Research Center në Universitetin Shtetëror në Luiziana. Studimet e kafshëve kanë treguar se kufizimi i kalorive me 25% mund të zgjasë jetë. Gjatë fazës së parë, ekipet e studiuesve zhvilluan programe eksperimentale në shkallë të vogël për t’iu përgjigjur një sërë pyetjesh duke përfshirë, çfarë lloj kufizimi kalorish do të mund të studionin pjesëmarrësit në të vërtetë për të qëndruar të rinj? Për këtë qëllim, disa nga studimet testuan mbi reduktimin e kalorive të dietave ndërsa, të tjerët testuan vetëm ushtrimin e stërvitjeve.
“Ne tashmë e dimë se individët me jetë më të gjatë janë në gjendje të mbajnë nivele më të ulëta të sheqerit në gjak dhe nivele më të ulëta të insulinës dhe kanë nivele më të ulëta të temperaturës së trupit në krahasim me njerëzit që nuk jetojnë aq kohë sa ato”, tha Redman.
Redman dhe kolegët e saj u përqendruan në reduktimin e kalorive me 25% vetëm përmes dietës. Gratë midis moshës 25 dhe 45 vjeç dhe burrave midis 25 dhe 50 u rekrutuan; rreth gjysma e tyre ishin peshë normale dhe pjesa tjetër mbipeshë, por jo obez. Në vend të llogaritjes së kalorive të përditshme dhe uljes së tyre me 25%, humbja e peshës është përdorur për të vlerësuar reduktimin e përgjithshëm të kalorive për secilin pjesëmarrës me kalimin e kohës.
Megjithatë, pjesëmarrësit nuk arritën reduktimin e 25% siç mund të pritej, Redman tha se: “Njerëzit arritën 15% kufizime të kalorive, aktuale, gjatë dy viteve”. S’ka rëndësi. Rezultatet e këtij kufizimi më të vogël të kalorive ishin “mjaft të njohura”, tha ajo. “Dieta kufizuese e kalorive gjithashtu shkaktoi një reduktim të normës metabolike të gjumit me rreth 10%”, tha Redman. Kjo mbeti e vërtetë pas një viti, kur humbja e peshës arriti kulmin, dhe pas dy vjetësh, kur pesha mbeti e vazhdueshme.
Një metabolizëm i ngadalësuar nënkupton që trupi është bërë më efikas në përdorimin e lëndës djegëse – qoftë nga ushqimi ose nga oksigjeni – për të nxjerrë energji. “Tashmë është e njohur që nga vitet 1930, kufizimi i kalorive redukton shkallën e plakjes dhe zgjat jetëgjatësinë e brejtësve (gjitarëve)”, tha Speakman. Për këtë arsye, “kontributi i madh” i studimit të ri është se pjesëmarrësit treguan dy ndryshimet kyçe të vërejtura më parë në brejtësit e kufizuar me kalori: ulnin normën metabolike dhe reduktuan prodhimin e llojeve radikale të oksigjenit, tha Speakman.
Kjo tha, që niveli i kufizimit të kalorive të arritura në studimin e ri ishte “mjaft modest krahasuar me atë që përdoret në brejtësit dhe kafshët e tjera”, tha ai. “Kjo vërtet tregon vështirësitë për të bërë punën e kufizimit të kalorive tek njerëzit”. Megjithatë, një forcë e hulumtimit të ri është se ai “përfshinte matjet e gjera të përgjigjeve individuale”. Hulumtimi mbështet dy teoritë e jetës më të gjatë: “normën e jetesës” (metabolizmin më të ulët) dhe dëmtimin oksidativ të reduktuar.
Ada Xhagolli/SCAN
*Material i përgatitur nga portali SCAN. Ripublikimi mund të bëhet vetëm kundrejt citimit të autorësisë dhe burimit origjinal.