Vendi ku është i ndaluar të shërbehet mishi!

 I banuar që nga viti 1800 para Krishtit, Varanasi është i mirënjohur për të qenë ndër qytetet më të vjetër të gjallë në Tokë dhe një nga më të shenjtët për 1.2 miliardë hindu në botë. Çdo ditë, ndërsa zhurma e ziles së kambanave të tempullit jehonë lart, dhjetëra mijëra besimtarë zbresin shkallët e 88 ghat guri të qytetit dhe zhyten në lumin Gange për të larë mëkatet e tyre.

Të afërmit e pikëlluar dynden në dy terrenet e djegies së Varanasit, ku pirat e funeralit digjen gjatë gjithë kohës, duke besuar se vetë Shiva pëshpërit mantra Tarak (kënga e çlirimit) në veshët e të gjithë atyre që janë djegur këtu, duke u dhënë atyre ’moksha’ të menjëhershme ose shpëtim.

Duke vozitur nëpër rrugët e ngarkuara të qytetit, Rakesh Giri, shofer dhe vrapues par ekselence, shpjegon se si Shiva, shkatërruesi i universit, kishte themeluar Varanasin në ditët e dikurshme, sipas besimit hindu. Ashtu si shumica e banorëve të Varanasit, Giri është një shaivit i zjarrtë (adhurues i Shivës). Dhe meqenëse ndjekësit e Shivait besojnë se ai është një Zot vegjetarian, ai dhe shumica e banorëve të tjerë të Varanasit ndjekin një dietë të rreptë sattvic (“vegjetariane të pastër”).

Sigurisht, në një vend që është 80% hindu dhe 20% vegjetarian, opsionet pa mish janë të kudogjendura në Indi. Por ajo që e bën kuzhinën vegjetariane të Varanasit kaq interesante është se si specialitetet e saj sattvic dhe vegjetariane ndikohen drejtpërdrejt nga ndjenja e saj e fortë e spiritualitetit.

Një menu sattvic bazohet në parimet Ayurvedike dhe i përmbahet standardeve më të rrepta të vegjetarianizmit të përshkruara nga Dharma Sanatana, një formë absolute e hinduizmit. Si i tillë, ndalon përdorimin e qepës dhe hudhrës në gatim, të cilat besohet se rrisin zemërimin, agresionin dhe ankthin, ndër të tjera. BBC

Edel Strazimiri / SCAN

*Material i përgatitur nga portali SCAN. Ripublikimi mund të bëhet vetëm kundrejt citimit të autorësisë dhe burimit origjinal.