Ja pse nuk duhet t’i quajmë më 65-vjeçarët të moshuar
Në shumë vende të botës mosha 65-vjeçare shënon fillimin e pleqërisë. Puna përfundon, dhe kjo grup moshë fillon të shihet si një barrë financiare dhe jo një pasuri për shtetin. Sa më shumë të rritet numri i grupmoshës mbi 65 vjeç krahasuar me pjesën e re të popullsisë , aq më shumë rritet shqetësimi i politikëbërësve për koston e kujdesit shëndetësor dhe pensionet.
Pesimistët parashikojnë për një “tsunami” që do të na falimentojë të gjithëve. Por a ka kuptim t’i thërrasim 65-vjeçarët “të vjetër”?
Termi “i vjetër” apo “ ka jetuar për një kohë të gjatë” është një frazë shqetësuese. Një person i vjetër quhet dikush që ka dhënë kontribute të dobishme për shoqërinë dhe tashmë ka marrë pushim.
“Pensionistët” u propozuan për herë të parë në “Prusi”, në vitin 1880. Ky ndoshta ishte një kategorizim i drejtë pasi në atë kohë ishin të paktë njerëzit që jetonin mbi moshën 65 vjeçare.
Por në ditët e sotme një pjesë e konsiderueshme e 65-vjeçarë janë të shëndetshëm dhe aktivë.
Madje liderët më të suksesshëm janë në atë moshë rasti i “Donald Trump” 71-vjeç dhe “Vladimir Putin” 64-vjeç.
Megjithatë, qeveritë dhe punëdhënësit ende i trajtojnë 65 vjeçarët si nw “buzë të shkëmbit” ku përtej kësaj kjo kategori njerëzish do të quhet e vjetër dhe joaktive, madje edhe një barrë financiare, raporton “The Economist”.
Në fakt, kjo është e gabuar, për këto tre arsye.
Së pari, ajo që nënkuptohet me termin “i vjetër” është relative, pasi jetëgjatësia është rritur ndjeshëm.
Së dyti, për shkak të aktivitetit fizik e palestrës, kjo grupmoshë nuk ndihet e lodhur apo e vjetër.
E treta, studimet tregojnë se numri i 65 vjeçarëve që duan të qëndrojnë aktivisht të përfshirë në komunitetet e tyre e në ekonomi është gjithnjë e në rritje. Pak prej tyre duan të tërhiqen në kuptimin e plotë të fjalës. Shumë prej tyre duan të vazhdojnë të punojnë por në kushte të tjera nga ato të mëparshmet. Ata kërkojnë më shumë fleksibilitet e më pak orë pune.
E gjithë kjo tregon se fazat e jetës janë kryesisht konstrukt social.
Fjalët si “i vjetër” dhe “në pension” i sinjalizojnë politikëbërësit, si dhe vetë pleqtë, se si duhet të sillen dhe të trajtohen nga qeveritë, bizneset dhe punëdhënësit.
Është vetëm një model “tre-fazor” që cikli i jetës ka, fëmijët mësojnë, të rriturit punojnë dhe njerëzit e moshuar pushojnë.
Si rezultat, shumica e institucioneve ende i trajton “65-vjeçarët” si një pikë prerjeje apo shkëputje për dobinë sociale dhe ekonomike. Por plakja është një proces gradual, ku njerëzit e përjetojnë në mënyra të ndryshme.
Edhe pse disa persona të kësaj grupmoshe mund të ndihen të vjetër, në ditët e sotme shumica prej tyre mendon të kundërtën.
SCAN
*Material i përgatitur nga portali SCAN. Ripublikimi mund të bëhet vetëm kundrejt citimit të autorësisë dhe burimit origjinal.