Pse BE po shpenzon më shumë se 900 milionë euro për një maksi-sistem të dhënash biometrike?!

Agjencia Eu-Lisa po krijon një nga bazat e të dhënave më të mëdha në botë me gjurmë gishtash dhe fotografi. Të dhënat mbi kontratat e dhëna nga Unioni tregojnë kontrata që janë miliona euro.

Bashkimi Europian do të shpenzojë mbi 930 milionë euro për të krijuar një bazë të dhënash me miliona të dhëna biometrike të njerëzve që kalojnë kufijtë e përbashkët. Kjo arrin në tre kontrata të nënshkruara nga Eu-Lisa, agjencia Europiane që ka për detyrë të sigurojë infrastrukturën e TI-së për menaxhimin e kufijve, flukset migratore dhe sigurinë e brendshme.

Një emër pak i njohur, ai i institucionit me qendër në Talin, i cili megjithatë po bëhet gjithnjë e më i fuqishëm, gjithashtu për shkak të aleancës së çelikut me Frontex, agjencia që monitoron kufijtë e Bashkimit. Si dëshmi e këtij qëndrimi të Eu-Lisa janë shumat me gjashtë-zero i tre prej kontratave më të fundit, të nënshkruara midis prillit dhe nëntorit 2020 dhe të marra nga eurodeputeti i partisë pirate gjermane Patrick Breyer.

Treshe e prokurimit

Në Prill 2020, Eu-Lisa dha një kontratë prej 302.55 milion euro për zhvillimin e pjesës biometrike të sistemit të daljes hyrëse (EE), domethënë programin automatik të kontrollit të identitetit për jorezidentët. BE që kalon kufijtë e BE dhe sistemin e ardhshëm të përputhjes biometrike të përbashkët (Sbms). Kjo do të thotë, “një nga sistemet më të mëdha biometrike në botë”, siç u përshkrua triumfalisht në shënimin me të cilin Idemia dhe Sopra Steria, gjigantët francezë të infrastrukturës dixhitale për identitetin dhe sigurinë, njoftuan se kishin fituar kontratën.

Sipas kompanive, sistemi i përbashkët biometrik Sbms do të integrojë të dhënat e “mbi 400 milion qytetarëve të vendeve të treta me gjurmët e gishtërinjve dhe fytyrat e tyre”. Përveç shërbimit të sistemit EE, arkivi biometrik do të lidhë, në planet e Eu-Lisa, Sis, sistemin kompjuterik që lidh autoritetet e vendeve të zonës Shengen; Vis (për viza); Eurodac (i cili përmban gjurmët e gishtërinjve të atyre që kërkojnë azil) dhe Ecris-Tcn e ardhshme, për shkëmbimin e informacionit për personat nën hetim, të kërkuar ose të dënuar me shtete jo-BE. Një arkiv i pakufishëm i të dhënave personale dhe biometrike nën kontrollin e agjencisë Estoneze, e cila filloi testet e para në korrik.

Në gusht 2020, kontrata e dytë u dha, rezultat i aleancës midis Eu-Lisa dhe Frontex: 187 milion për shërbimet e TI-së në një kontratë kornizë transversale. Në thelb, agjencia siguron një numër furnizuesish që të kërkojnë të punojnë, sipas nevojës, në infrastrukturat e ndryshme dixhitale që koordinon. Janë pesë kandidatë, të gjithë gjigantë të IT: përveç Sopra Steria të lartpërmendur, janë spanjollët Everis, francezët Atos, Luksemburgu me Intrasoft dhe European Dynamics.

Së fundi, në Nëntor, një kontratë e re 442 milionëshe përfshin një konsorcium të përbërë nga Everis, Sopra Steria, organizata Hellenic e telekomunikacionit dhe Cancom gjerman. Në këtë rast, grupi i kompanive ka të drejtën e refuzimit të parë të punimeve, të cilat përndryshe kalojnë në ato të radhës në renditje.

Koha e projektit

Siç shpjegohet në një letër drejtuar Breyer nga Drejtori për Kufijtë, Ndërveprimin dhe Inovacionin i Drejtorisë së Përgjithshme të Komisionit për Migracionin dhe Punët e Brendshme, Matthias Oel, “të gjitha masat janë marrë për të qenë në gjendje të përmbushin afatet politike për zbatimin e programit të ri arkitektura e ndërveprimit deri në fund të 2023 “. Testet e para të SMBS filluan në korrik, ndërsa në tremujorin e parë të vitit 2022 pritet të fillojnë testet e portalit Europian të kërkimit (Esp), të cilin autoritetet e BE -së do të jenë në gjendje t’i përdorin për të pyetur të gjitha bazat e të dhënave të lidhura. Frontex, një aleat i Eu-Lisa, është ndër kandidatët e parë. Nga ana tjetër, Bashkimi Europian po e bën dixhitalizimin e kontrolleve kufitare një shtyllë të organizimit të tij. E cila shpjegon sesi agjencia Talin, e themeluar në vitin 2014, u bë shpejt një nga më aktivet.

Në qendrat e saj të të dhënave, të vendosura në Strasburg, të gjitha të dhënat personale, gjurmët e gishtërinjve dhe fotografitë e qytetarëve jo-BE të mbledhur nga linjat ajrore ose kompanitë e transportit, ato të azilkërkuesve dhe emigrantëve, ato të kriminelëve dhe personave të zhdukur do të përcillen në të ardhmen. Shpesh bazat e të dhënave ekzistuese (ajo Shengen daton në 1995), të cilat Eu-Lisa ka për detyrë t’i ruajë, zgjerojë dhe përditësojë. Nëse i shtojmë 900 milionë kontratave të fundit kostot për zhvillimin e EES dhe integrimin e Etias (sistemi i kontrollit të udhëtimit në zonën Shengen), i besuar një konsorciumi të udhëhequr nga IBM, Atos dhe Leonardo italian në 2017 për 142 milion, një investim tejkalon një miliard euro. Sa i përket kontratës me Sopra Steria dhe Idemia, Eu-Lisa tashmë ka caktuar asete për mbi 100 milionë euro, ndërsa për dy të tjerat për afërsisht 100 mijë euro dhe 1.3 milionë respektivisht.

Aktivitetet prapa skenave

Por këto projekte mbeten në hijen e aktiviteteve të makinës së fuqishme burokratike të Komisionit Europian dhe degëve të tij. “Për ne është joproporcionale që një shumë kaq e madhe parash të investohet në mbikëqyrje,” shpjegon ai për Wired Breyer, i cili megjithatë beson se një kthesë nga drejtimi i marrë është “joreale”: “Legjislacioni për këto projekte është punën e parlamentit të mëparshëm dhe u shty nga partitë e ekstremit të djathtë në vazhdën e krizave të emigrimit ”.

Disa ditë më parë 31 organizata joqeveritare, përfshirë Amnesty International, të drejtat dixhitale Europiane dhe rrjetin Europian kundër racizmit, i shkruan një letër të hapur eurodeputetëve duke kërkuar një hap prapa nga strategjia e zgjerimit të Eurodac, e nënshkruar në vitin 2018, të cilën planifikon ta përfshijë në baza e të dhënave identifikuese e emigrantëve dhe azilkërkuesve, si dhe gjurmët e gishtërinjve, duke përfshirë fotografi, pasaporta dhe të dhëna të kartës së identitetit dhe për t’i mbajtur ato deri në pesë vjet, kundrejt 18 muajve aktualë. Nëse sot identifikimi ndalon në moshën 14 vjeç, nesër do të shtrihet tek fëmijët deri në gjashtë vjeç. Për OJQ -të është një “sistem intuitiv, joproporcional dhe invaziv i privatësisë”.

Dhe në vetë Etias, i cili duhet të raportojë kërcënimin e mundshëm të një udhëtar në bazë të precedentëve, Breyer ngre alarmin për rreziqet që lidhen me këto sisteme. “Për momentin ajo që mund të bëjmë është të monitorojmë zhvillimin dhe evolucionin e projektit nga afër,” thotë ai. Sidoqoftë, fakti që Komisioni Europian nuk i pëlqen reklamat mbi këtë temë nënkuptohet nga mënyra se si iu përgjigj pyetjes së eurodeputetit, të paraqitur në maj. Në vend që të vinte nga Komisioni, informacioni u sigurua nga Eu-Lisa. “Më e detajuar”, specifikon Breyer, por ad personam e non, si kur përgjigjet Palazzo, u bë publike për të gjithë. Një detaj që nuk duhet nënvlerësuar. (Wired)

Edel Strazimiri / SCAN

*Material i përgatitur nga portali SCAN. Ripublikimi mund të bëhet vetëm kundrejt citimit të autorësisë dhe burimit origjinal.