Shkencëtarët zbulojnë një specie të re dhe shumë të rrallë insekti!

Alvin Helden është një biolog që punon në Universitetin Anglia Ruskin në Anglinë Lindore dhe që ka vite që bashkëpunon me Parkun Kombëtar Kibale në Ugandë. Ndërsa punonte në Angli, Helden bën udhëtime të rregullta në Afrikë për të dokumentuar faunën dhe florën e parkut, i shoqëruar nga studentët e tij që nga viti 2015. Me kalimin e viteve ai ka prodhuar një seri librash fotografikë mbi insektet e parkut, nga fluturat te brumbujt. Dhe pikërisht gjatë një prej këtyre udhëtimeve, Helden dhe ekipi i tij hasën në një insekt shumë të rrallë: një gjethehollë të një specie të re, që i përket gjinisë Phlogis, të cilën ne e dimë ekzistencën, por që nuk e kemi hasur në natyrë që nga viti 1969.

“Cicalina” është emri i zakonshëm i insekteve që i përkasin familjes Cicadellidae: ata janë të afërm të karkalecave (çikale), por shumë më të vogla, dhe deri më tani kemi zbuluar rreth 20,000 lloje, shumë prej të cilave janë në gjendje të shkaktojnë dëme të mëdha në të korrat. Por nëse është e vërtetë që gjethehapët janë të përhapur në botë, gjinia së cilës i përket specia e re nuk është. Përkundrazi, Phlogis është gjinia më e rrallë e të gjithë familjes: siç u përmend, hera e fundit që njeriu kishte vëzhguar një insekt që i përkiste këtij grupi në natyrë ishte në vitin 1969 dhe për më tepër në Republikën e Afrikës Qendrore, në 2500 km nga Uganda. Pavarësisht kësaj, Helden thotë se nuk u përpoq të kuptonte se insekti që sapo kishte hasur ishte i veçantë, sepse gjethet e gjinisë Phlogis kanë një pamje të pagabueshme; specia e re, Phlogis kibalensis, është gri metalike me modele të bardha dhe gri në kokë dhe është shumë më e vogël se çikalet normale: gjatësia e meshkujve mezi kalon 6 mm.

Zbulimi i një specie të re, shpjegon Helden, është një arritje e pabesueshme në vetvete: një ngjarje për të festuar. Megjithatë, është gjithashtu një mundësi për të reflektuar mbi atë që na mungon: vende si Parku Kombëtar Kibale, të cilat janë të mbrojtura dhe ende të paprekura, janë gjithashtu një thesar i specieve të reja, siç tregohet nga ajo që ndodhi me Phlogis kibalensis. Sidoqoftë, për çdo park kombëtar dhe zonë të mbrojtur, ka miliona hektarë pyje tropikale që po priten për t’u krijuar vend fushave të mbjella ose fermave: “Specie të rralla mund të jenë kudo,” shpjegon Helden, “dhe shpyllëzimi po çon në shumë, shumë zhdukje për të cilat ne as nuk e dimë se ekzistonin”. FCS

Edel Strazimiri / SCAN

*Material i përgatitur nga portali SCAN. Ripublikimi mund të bëhet vetëm kundrejt citimit të autorësisë dhe burimit origjinal.