Shumëkëmbëshat që ndalojnë trenat – Specia e rrallë që çdo 8 vjet bllokon trafikun hekurudhor

Në Japoni, ekziston një lloj shumëkëmbëshi me një cikël jetësor shpërthyes: çdo tetë vjet shkakton një pushtim të vërtetë që bllokon trafikun hekurudhor në zonë.

Keiko Niijima është një shkencëtare japoneze e cila në vitet 1970, gjatë një periudhe të punës në terren në malet në perëndim të Tokios, ra në kontakt me një fenomen të çuditshëm dhe dukshëm të pashpjegueshëm që përfshin një hekurudhë të ndërtuar në 1920 dhe shumëkëmbëshat: rregullisht, çdo tetë vjet, gjurmët hekurudhore u pushtuan nga tufa shumëkëmbëshash aq të mëdha saqë i detyruan autoritetet të ndalonin trafikun hekurudhor në zonë. Niijima i ka kushtuar 50 vitet e fundit studimit të këtij fenomeni, i cili të kujton nga afër atë të karkalecave periodik amerikan dhe tregoi rezultatet e këtij studimi të pafund në një studim të ri të botuar në Royal Society Open Science.

Siç u përmend, fenomeni i pushtimit të shumëkëmbëshave, që i përkasin specieve Parafontaria laminata armigera, ka ndodhur në intervale të rregullta për të paktën një shekull (dhe ndoshta më parë nuk dinim asgjë për të, sepse pylli në të cilin kalon hekurudha ishte akoma i virgjër ) çdo tetë vjet, në vjeshtë, mijëra shumëkëmbësha shumë të bardhë shfaqen në zonë, mbulojnë tokën (dhe për këtë arsye edhe gjurmët) për disa ditë dhe më pas zhduken.

Niijima e zbuloi për herë të parë këtë fenomen në 1972 dhe, duke njohur rregullsinë e tij, pyeste veten nëse mund të kishte një lidhje me karkalecat periodik amerikan, të gjinisë Magicicada, e cila është e vetmja kafshë e njohur që ka një cikël jetësor periodik, pra me një kohëzgjatje të paracaktuar (dhe mjaft e gjatë): Magicicada ka cikle jetësore që zgjasin 13 ose 17 vjet, dhe është gjithmonë e mundur të parashikohet me saktësi se kur do të rishfaqen.

Shkencëtarja u përpoq të verifikojë, gjatë 50 viteve të monitorimit të dy vendeve të ndryshme të pushtimit, nëse Parafontaria gjithashtu kishte një stil të ngjashëm jetese dhe përgjigjja ishte pohuese: zhvillimi i Parafontaria, nga momenti i daljes nga veza në atë të vdekjes , zgjat saktësisht tetë vjet. Shtatë të parat i dedikohen shndërrimit nga larva në të rritura, e cila ndodh përmes shtatë moultave të njëpasnjëshme (një në vit); viti i tetë është ai i pushtimit: të gjithë të rriturit e rinj e gjejnë veten në sipërfaqe për t’u bashkuar dhe më pas vdesin.

Binarët jashtë Tokios, pra, kanë vetëm fatin e keq të gjenden në mes të vendeve të takimit të këtyre shumëkëmbëshave, të cilët, ndër të tjera, si karkalecat periodik, nuk janë të gjitha të sinkronizuara në të njëjtin cikël. Ekipi i Niijima ka identifikuar në fakt shtatë lloje të ndryshëm që shfaqen në vite të ndryshme (pushtimi i famshëm i vitit 1920, për shembull, u krye nga lloji VI). Fatkeqësisht, studimi raporton gjithashtu një lajm të keq: pasardhësit janë zvogëluar në përmasa në vitet e fundit dhe nuk ka pasur shumëkëmbësha të mjaftueshëm për të ndaluar trenat për disa kohë. Hapi tjetër, pra, është të kuptojmë arsyet e rënies. (Focus)

E . S / SCAN

*Material i përgatitur nga portali SCAN. Ripublikimi mund të bëhet vetëm kundrejt citimit të autorësisë dhe burimit origjinal.