Si ta përballojmë urgjencën e Koronavirusit?! – Ndryshimet midis Italisë dhe Kinës

Italia dhe Kina janë dy vendet më të prekura nga Koronavirusi. Numrat, për fat të mirë, janë akoma të ndryshëm dhe tregojnë qartë ekuilibrin e ngjitjes totale ndaj gjigantit aziatik. Rritja e përditshme, megjithatë, tani e frikëson Italinë ndërkohë që Kina duket se po e fiton betejën e saj. Pikërisht shifrat janë ato që na çojnë të shohim me interes të madh masat e marra nga Xi Jinping, dhe mbase për t’i krahasuar ato me ato italiane, ku qasja fillestare nuk duket se ka arritur rezultate të mëdha.

Për më tepër, për ta thënë atë në fjalët e OBSH-së Bruce Aylward, “qasja kurajoze e Kinës për të frenuar përhapjen e shpejtë të këtij patogjeni të ri të frymëmarrjes ka ndryshuar rrjedhën e një epidemie në rritje të shpejtë dhe vdekjeprurëse.” Le të shohim, pra, cilat janë ndryshimet thelbësore midis strategjive kryesore të mbrojtjes të miratuara në Kinë dhe Itali.

Maskat e detyrueshme

Një nga aspektet e para, mbase më e dukshmja, ka të bëjë me maskat. Që nga 24 janari, domethënë që pasi plani i emergjencës i nënshkruar nga Presidenti Xi Jinping filloi në Kinë, të gjithë qytetarët kinezë u detyruan detyruar të vendosin maska ​​në hapësira publike (përfshirë edhe në rrugë). Nuk ka asnjë ndryshim midis qytetarëve të infektuar dhe të shëndetshëm: gjithkush duhet ta bëjë atë në të kundërt do të arrestohet. Veç kësaj ekzistenca e afërsisht 200 milion kamerave të pozicionuara në të gjithë vendin të azhurnuara me programin e Inteligjencës Artificiale që mund të identifikojë qytetarët që nuk respektojnë këtë detyrim.

Ndërkohë, në Itali, maskat mbeten jo të detyrueshme. Ato janë të nevojshme për pacientët e infektuar (për të shmangur ngjitjen nga pacientët e tjerë) dhe për personelin mjekësor. E gjitha buron nga një ndryshim në pikëpamjet shkencore midis shkencëtarëve aziatikë dhe europianë: për të parët, maskat duhet të jenë të detyrueshme për të gjithë, për këtë të fundit, jo.

Karantinë ose mbyllje

Sistemi i karantinës kineze është shumë më i ngurtë se ai italian. Në Itali karantina e vërtetë (dmth izolimi për 14 ditë) sigurohet vetëm për pacientët e infektuar: për këta subjekte ekziston një ndalim absolut i lëvizshmërisë. Në ato që ishin zonat e para të kuqe (komunat e zonës së Lodi dhe qendra veneciane e Vo ‘Euganeo), u vendos një ‘lockdown’ (bllokim), një standard sipas të cilit askush nuk hyn dhe askush nuk largohet nga territoret e kufizuara. Por jo një karantinë shtëpiake për popullatën rezidente.

Në Kinë, megjithatë, grushti i hekurt i regjimit imponoi shumë më tepër: në provincën Hubei (ai që përfshin qytetin e Wuhan), 60 milion banorët u detyruan të vetë-karantinoheshin në shtëpitë të tyre. Përdorimi i makinave ishte i ndaluar. Një person çdo tre ditë ishte i autorizuar të linte shtëpinë (me maskë) për të blerë ushqime dhe furnizime. Masat e karantinës në shtëpi kishin të bënin edhe me pjesën tjetër të Kinës (nga Pekini në Shanghai), me kufizime shumë të rënda dhe njerëz “të etiketuar” me kode që përcaktojnë se kush mund të largohet, sa kohë dhe në cilën zonë mund të lëvizi.

Kufizimet e udhëtimit

Në qytetet e mëdha në Kinë, të tilla si Pekini dhe Shanghai, regjimi ka vendosur masa bllokimi tashmë në nivelin e lagjeve. Rojet e Partisë Komuniste kanë mbrojtur (dhe vazhdojnë ta bëjnë këtë) në mënyrë efektive hyrjen dhe daljen nga lagjet. Secilit qytetar, bazuar në historinë e tij shëndetësore, i është caktuar një kod që lejon (ose kufizon) disa lëvizje. Çdo ndërtesë banimi në qytete pa karantinë ka qenë e mbyllur për jo-rezidentët. Askush nuk ka arritur të ftojë një mik për darkë gjatë javëve të fundit.

Në Itali, masa të ngjashme me një bllokim kanë prekur të gjithë vendin për disa orë (pas një faze fillestare në të cilën ishte planifikuar vetëm për Lombardinë dhe disa krahina). Megjithatë, i gjithë kombi i nënshtrohet bllokadës: njeriu nuk hyn dhe nuk largohet, me kontrolle nga qyteti në qytet. Një ndalim udhëtimi është në fuqi, përveç “arsyeve biznesi ose pune” ose “nevojave serioze familjare ose shëndeti”. Por aktualisht ekziston një shmangie shumë e debatuar: duke plotësuar një vetë-certifikim (forma është siguruar edhe nga Siguria Publike) ju mund të lëvizni pak kudo. Dekreti përcakton se kushdo që shkel recetat dënohet me arrest deri në tre muaj dhe me gjobë deri në 206 euro.

Shkollat ​​janë mbyllur, pezulluar sportet

Shkollat ​​dhe universitetet janë mbyllur në të gjithë Italinë deri në 3 Prill. Në Kinë, shkollat ​​dhe universitetet janë mbyllur të gjitha që nga ajo që supozohej të ishte rimëkëmbja pas festave hënore të vitit të ri. Kanalet televizive kineze transmetojnë mësime shkollore në mënyrë të vazhdueshme. Si në Kinë ashtu edhe në Itali, ngjarjet sportive dhe garat e të gjitha llojeve dhe disiplinave janë pezulluar, në vende publike ose private. Në Itali, megjithatë, ekziston një përjashtim që ka të bëjë me ekipet italiane të futbollit që garojnë në kupat europiane.

Transporti publik

Transporti publik në Kinë është bllokuar në dhjetëra qytete të mëdha (veçanërisht në zonën Hubei). Wuhan, qyteti i shpërthimit, është izoluar plotësisht: trenat, aeroplanët, autobusët, madje dhe tragetet që lundrojnë çdo ditë në lumin Yangtze, janë bllokuar. Në Pekin, sot, metroja është në funksion, por para se të hyni është e nevojshme të kaloni përpara një aparati termik. Nëse temperatura e subjektit të skanuar është mbi 37.3 gradë, atëherë ai bllokohet dhe transferohet në spital.

Në Itali transporti publik po funksionon pak a shumë normalisht. “Nuk ka kufizime në transportin publik në rendin e ditës, të sigurohet vazhdimësia e sistemit të prodhimit dhe të lejohen njerëzit të shkojnë në punë”, tha kryeministri Conte. Qytetarët këshillohen që të mbajnë një distancë 1 metër midis pasagjerëve. (ilsole24ore)

Edel Strazimiri / SCAN

*Material i përgatitur nga portali SCAN. Ripublikimi mund të bëhet vetëm kundrejt citimit të autorësisë dhe burimit origjinal.