Studimi: Prodhimi i verës ka ekzistuar të paktën 500 vjet më herët nga se e dinim

Sipas grekëve të lashtë, vera u zbulua fillimisht nga Dionisi, dhe u bë kaq popullore sa ai u shpërblye me hyjnoren.

Ndërkohë persianët lashtë ja japin meritat një gruaja e cila ishte dëbuar nga prania e mbretit legjendar Jamshid.

E dëshpëruar duke u përpjekur të kryejë një vetëvrasje, ajo shkoi në depo ku gjeti një kavanoz me mbetjet e rrushit të prishur dhe e piu duke menduar se do të vdiste por rezultoi se efekti nuk ishte aspak ai që pritej.

Për arkeologët, në krahasim me prodhuesit e miteve, veçimi i historisë së verës është veçanërisht i vështirë, pjesërisht për shkak se produkti është i prishur dhe pjesërisht sepse kjo teknikë është e thjeshtë që të jetë shpikur në mënyrë të pavarur nga kolonët e hershëm në pjesë të ndryshme të botës.

Por kjo përsëri nuk është e qartë, për vetë faktin se arkeologët deri vonë lanin qeramikat e lashta me acid klorhidrik për të hequr çdo mbetje të akumuluar, por që hiqte gjithashtu çdo përbërës organik që mund të na jepte një të dhënë për atë çka kishte mbajtur ajo enë dikur.

Për fat të mirë, copa të qeramikës së njomur me verë ende dalin. Siç është raportuar në “Procedurat e Akademisë Kombëtare të Shkencave”, gjetjet në dy vende kanë shtyrë origjinën e vreshtarisë në shkallë të gjerë përsëri në 6,000 pes, gjysmë mijëvjeçari ose më shumë përpara datës së mëparshme.

Një ekip hulumtuesish të udhëhequr nga Patrick McGovern nga Muzeu i Arkeologjisë dhe Antropologjisë i Universitetit të Pensilvanisë analizuan mbetjet e verës në copa të kavanozave të argjilës të gjetura në malet e Kaukazit në Gjeorgji. Puna e Dr McGovern kishte treguar më parë Iranin si vendin më të vjetër të njohur.

Por Dr MCGovern dhe kolegët e tij zbuluan gjurmë të katër acideve, tartaric, malic, succinic, citric të cilat gjenden të gjitha në verën e rrushit.

Për të përjashtuar mundësinë e kontaminimit, ndoshta nga një derdhje e lashtë, ata gjithashtu analizuan tokën nga e cila u zbuluan fragmente.

Ajo përmbante nivele shumë më të ulëta kimikatesh. Ata madje i kontrolluan gjetjet e tyre me modele klimatike, të cilat sugjeronin se kushtet klimatike në kohën e kavanozave ishin ideale për vreshtarinë.

Rezultatet e ekipit nuk janë aspak dëshmitë më të hershme për pije alkoolike. Gjurmët e një shpikjeje të bërë nga rrushi i egër, frutat e murrizave, birrës së orizit dhe mjaltës së mjaltit u gjetën në 2003 në qeramikë nga Kina të cilat datonin rreth 7,000 pes.

Por arkeologët mendojnë se pija është bërë ndoshta në sasi të vogla, pasi rrushi i përdorur ishte nga hardhi të egra, të cilat prodhojnë më pak fruta sesa lloji i zbutur.

Ndërkohë, në të kundërt, kavanozat që u gjenden në Gjeorgji sugjerojnë një prodhim të verës në një shkallë serioze. Çdo tenxhere mbante më shumë se 300 litra, të mjaftueshme për 400 shishe moderne.

Sasi të tilla do të kishin kërkuar vreshtat dhe metodat e klonimit dhe transplantimit të ngjashme me ato të përdorura sot. Dhe rrushi gjeorgjian erdhi nga Vitis vinifera, të gjitha varietetet e rrushit të rritur sot kanë origjinën nga ajo.

Por ky rekord nuk do të qëndrojë për një kohë të gjatë. Dr McGovern dhe kolegët e tij po shqyrtojnë aktualisht rrënojat para-neolitike në rrjedhat e lumit Tigris në Turqi të cilat datojnë datojnë deri në 9,500 pes. Si Kina dhe Gjeorgjia së shpejti duhet të hapin rrugën për një konkurrent edhe më të vjetër për shpikjen e lumturisë vullnetare.

V.H/SCAN

*Material i përgatitur nga portali SCAN. Ripublikimi mund të bëhet vetëm kundrejt citimit të autorësisë dhe burimit origjinal.