“Vajzat kanë tejkaluar në heshtje djemtë në shkollë për mbi 150 vjet”, sipas një reviste studentore

Historiani David Tyack dhe ekspertja e shkencave politike Elisabeth Hansot në një revistë mbi studimet arsimore kanë shpjeguar se vajzat kanë kaluar në heshtje djemtë për sa i përket arsimit dhe ky fenomen ka ndodhur për të paktën 150 vjet shpjegojnë bashkautorët.

Tyack dhe Hansot shkruajnë se kishte një fluks të madh vajzash në shkollat ​​fillore publike në gjysmën e parë të shekullit XIX. Në vitin 1790, burrat ishin afërsisht dyfish më të predispozuar se gratë për të lexuar. Por deri në vitin 1870, vajzat po tejkalonin djemtë në shkollat ​​publike. Në atë kohë, ndryshimi nuk ishte subjekt i një debati. Përkundrazi, bordet e shkollës lokale dhe prindërit filluan me qetësi duke përfshirë vajzat në shkollat ​​e zakonshme që më parë u kishin shërbyer vetëm djemve.

Debati për “bashkedukimin” dhe vetë fjalën u shfaq vetëm në vitet ’50. Tyack dhe Hansot shkruajnë se kjo lidhej drejtpërdrejt me rritjen e përzierjes së fëmijëve të klasave të ndryshme dhe grupeve etnike në shkollat ​​urbane. Një raport i asaj kohe sugjeroi që shkollat ​​me ndarje gjinore mund të jenë të dobishme në mbrojtjen e vajzave nga “sulmet e pasjellshme” të djemve nga klasa sociale inferiore. Këto ankesa kishin pak efekt. Sidoqoftë, edukimi shpejt nxiti frikë të ndryshëm publik. Vajzat filluan të tejkalojnë shumë djemtë në shkolla të mesme, dhe erdhën për të “monopolizuar” punët mësimore, veçanërisht në qytete.

Kjo çoi në shqetësime në rritje për gratë duke uzurpuar rolet e burrave. Suksesi i vajzave në shkollë e bëri të vështirë për tradicionalistët të vazhdojnë të bëjnë argumentet e tyre të vjetra se gratë ishin të paafta intelektuale. Në vend të kësaj, ata filluan të mbështeteshin në pretendime të reja se arsimi do të dëmtonte shëndetin e tyre dhe aftësitë riprodhuese. Për shembull, fiziologu Edward H. Clarke bëri një argument shumë të publikuar kundër pranimit të grave në Harvard bazuar në idenë se energjia e kërkuar për të mësuar lëndë si algjebra do të rridhte nga sisteme të tjera trupore, duke dëmtuar vezoret e tyre.

Ndërkohë, Tyack dhe Hansot shkruajnë, shtypi popullor filloi të paralajmërojë për një “problem të djalit”. Duke theksuar se djemve shpesh u hiqej një notë, dhe ishin më pak të predispozuar të mbaronin shkollën fillore ose të vazhdonin shkollën e mesme, kritikët pretendonin se mbizotërimi i sistemit arsimor nga vajzat ishte i papërshtatshëm për energjinë mashkullore.

Në fillim të shekullit XX, ishte krijimi i klasave të reja, gjinore. Djemtë morën klasa profesionale, ndërsa vajzat morën kurse të ekonomisë në shtëpi dhe kurse sekretarie. Klasa të veçanta të edukimit fizik theksuan shqetësimin për shëndetin dhe biologjinë e grave, ndërsa inkurajuan djemtë të merren me aktivitete të fuqishme fizike.

Siç mund ta shohim sot, këto ndryshime nuk arritën të adresojnë përgjithmonë shqetësimet për suksesin relativ të vajzave në shkollë. (Quartz)

Nebi Xhomaqi / SCAN

*Material i përgatitur nga portali SCAN. Ripublikimi mund të bëhet vetëm kundrejt citimit të autorësisë dhe burimit origjinal.