Importimi i hudhrës kineze, zgjidhje apo zgjedhje?

Fatkeqësisht Shqipëria nuk prodhon më hudhra në sasitë e kohëve të shkuara. Shqipëria importon hudhra kryesisht nga Kina dhe Spanja. Spanja është prodhuesja më e madhe e hudhrave në Evropë, ndërsa Kina furnizon afro 80% të krejt botës me hudhra.
Kina vijon të eksportojë në Shqipëri hudhrën e thatë për 350 lek/kg, megjithëse sipas vëzhgimeve të AgroËeb, Korça e ka furnizuar tradicionalisht tregun me këtë produkt, tani në Mars me çmimin 450 lek/kg.
Ajo që bie në sy është fakti se importohet një sasi e konsiderueshme e hudhrës së thatë nga Kina, në një kohë kur rajoni i Korçës ka furnizuar tradicionalisht tregun me këtë produkt.
Fakti që kjo hudhër vjen nga një shtet aq larg gjeografikisht, ngre pikëpyetje mbi freskinë dhe nivelin e konservantëve që përmban ky produkt. Konsumatori shpesh vlen të orientohet drejt produkteve shqiptare, pasi jo vetëm mungesa e konservantëve garanton cilësi më të lartë, por edhe afërsia me origjinën e prodhimit siguron freskinë e tij.
Hudhra kineze ka qenë prej shumë kohësh qendër e debateve në mbarë botën për arsye jo të mira, që fatkeqësisht na prekin edhe neve, konsumatorët në Shqipëri. Ajo kritikohet shumë për cilësinë e saj.
Së pari hudhra kineze zbardhet me klor për t’i dhënë artificialisht ngjyrën e bardhë! Së dyti hudhra kineze shpesh trajtohet me methyl bromide, kimikat toksik, për të larguar çdo tip kandrre apo insekti.
Hudhra kineze shpesh është e kontaminuar me elementë të blozës dhe plumbit, sulfite, si rezutat i situatës së ndotur të mjedisit në Kinë.
Së fundmi, hudhra kineze trajtohet me hormone frenues të rritjes dhe qëndron në temperatura shumë të ulëta, në mënyrë që të ruhet më gjatë, pasi duhet t’i rezistojë një udhëtimi 3-4 javor në anije nga Kina në Shqipëri.
Ruajtja për një kohë të gjatë është veçanërisht problematike pasi niveli i elementit alicin, fillon të bjerë me kalimin e kohës dhe të humbasë çdo efekt.
Hudhra kineze bie në sy pasi forma e saj është shumë e plotë dhe e hijshme, por kultivimi i saj në Kinë bëhet me antibiotikë të fuqishëm dhe shtypi perëndimor e ka fajësuar në mënyrë të drejtpërdrejtë për këtë aspekt kultivimi.
Fatmirësisht për ne, dallimi i hudhrës kineze është i lehtë. Hudhra shqiptare apo e ardhura nga vende të tjera, ka përgjithësisht disa rrënjë të mbetura në fund, është më e rëndë se hudhra kineze dhe ka më shumë aromë e shije të fortë.
Nëse hudhra nuk është e bukur, atëherë ke përpara një hudhër të vërtetë shqiptare, të cilën duhet ta preferosh patjetër.
Viola Hydi/SCAN
*Material i përgatitur nga portali SCAN. Ripublikimi mund të bëhet vetëm kundrejt citimit të autorësisë dhe burimit origjinal.